颜如玉

我坐在离夜最近的窗台，                  
                   静静等待   
                   等待黑色的帷幕在湖畔摊开

                   风急匆匆地跑来，转尔又冷冷走开
                   他所带走的与留下的只是空白

                   我渴望像风一样逍遥自在
                   却不愿活得空虚和摇摆   
                   我不愿屈服命运的安排
                   因为我不要懦弱地依赖

                   我要我的生活充满激动的感慨
                   我要我的生命将最美的幸福满载
                   我要我的灵魂将最美的花儿采摘

                    而后，将它们织成最美丽的裙摆
                    送给我最心爱的女孩

文章评论